Suskun sevdam Şiiri - Sadık Kocabaş

SUSKUN SEVDAM
Bu bendeki benden de yüksek bir tutku
Sende kaybolan bir kalp ve bende şekillenen bir yürek!
Bir yangın var ta derinlerde bir yerde…
Virgülü bol olan ama noktası konulamayan bir hikaye bu..
Gözleri yaşla dolduran ve bitiminin merak içinde beklendiği bir yaşam!
Şairlerin mısralarının ilhamı
Unutulmayan ve hep süregelen bir his bu!
Vakti gelecek elbette ayrılığın!
Her güzel şeyin bitimi muhakkak ve bu da bitecek bir gün
Ta ki içimdeki yangın sönecek fakat geride küller kalacak kuşkusuz
Ve sen!
Sen bende kelimeleri kifayetsiz kılan bir yürek taşıdın!
Sevmek sözcüğünün en yoğununu sende anımsadım
Kemal hoca'nın ney sesiyle dalardım hülyalara
zil sesiyle ilkilirdim korkarak gideceksin diye
Ve yüreğimin tam ortasında yaşattım sevdanı!
Arkamı dönüp baktığımda buram buram hasret kokacak odam!
Ve yüreğim bir sızıyla irkilecek aniden
Sensizlik hayalde değil gerçekte olacak
Ve masalımız o gün tüm gerçekliğiyle son bulacak kuşkusuz!
Senli değil sensizlikle başlayan şarkılar mırıldanacağım
Kimse beni duymayacak,
Gözlerim dalıp giderken Turhal'da okul yıllarına,özür dileyeceğim
söyleyemediğim itiraflar için,,senden !!!!
İçten içe ağlayacağım ve kederden pas tutacak belki de o küçük yüreğim,
Sensizlik…
Dinlediğm bir müslüm klasiği: gitme…
Gitmeliyim ve gitmelisin!
Ve işte yaşantımızı anlatacak o cümle: nasıl dayanırsın bensiz, ben kahrından ölüyorum.
Dayanacağım ve dayanacaksın!
Sitem dolu cümleler kurmaya yeltenecek bir an dudaklarımız
Ama aşk'a olan inancımız buna izin vermeyecek!
Bin gurbeti yaşayacak yürekler ama alışacak bu gözler seni görmemeye
Ya yürek!
Ray mahallesi tren yolunda kayıt edip kaybettiği mutluluğu arayacak
benle..
O alışır mı bilemiyorum seni sevmemeye! Ve sensizliğe!!!
Bir yangın var ta derinlerde bir yerde…