Suskun sevda Şiiri - Kamil Boyraz

SUSKUN SEVDA

Kalabalıktan sıyrılıp, yalnızlığımla baş başa kalabilseydim,
Düşünmeyi unutup, acılardan sıyırabilseydim Sıtkı mı
Kapkara içi dolu bir bulut olmayı bırakıp,
İçimdekileri tüm fırtınasıyla akıtabilseydim.
Söyleyebilseydim suskunluğu bırakıp
Dökebilseydim doyasıya yaşlarımı
Keşke bu kadar zor olmasaydı haykırmak
Saplanmasaydı kalbime yokluğun
Keşke gitmek yerine kalmayı becerebilseydin hayatımda
Belki bu kadar perişan olmazdım
Boğulmazdım sensizlik girdabında
Tüm acılara birde yokluğun eklenmezdi
Daraltıcı havasıyla bunaltan şu şehirde
Birde sensizlik yarası kanamasaydı yüreğimde
Belki bir nebze daha nefes alabilirdim
Keşke bu kadar zor olmasaydı beni sevmen
Öylece aldırışsız bakmazdın belki
Belki mutluluktan boğulurduk bu şehirde
Oysa öyle zor ki sevgin
Bir kez olsun dönüp bakmazken yüzüme
Bir kez olsun dikkate almazken
Nasıl sevecektin ki beni
Nerden bileceksin seni sevdiğimi
Keşke bu kadar cesaretsiz kalmasaydım karşında
Söyleyebilseydim sevgimi
Anlatabilseydim hissettiklerimi
Avazım çıktığı kadar bağırabilseydim
Doyasıya sarılsaydım boynuna bir kerecik
Bağrıma yokluğun yerine varlığını basabilseydim
Anlatmak bu kadar zor olmasaydı keşke
Belki bu kadar dolmazdı içim
Hayat bunca çatlak vermezdi belki yaşamıma
Hicrandan solan şu canım yıkılmazdı bu kadar
Belki de vazgeçmezdim yaşamaktan
Oysa öyle zor ki sevgimi anlatmak sana
Kifayetsizce seviyorum seni diyememenin esirliğini
Aldırışsızlığının yüreğime vurduğu hüzün mührünü
Cesaretsizliğin çaresizliğini
Bilemedim bunca gayretin hüsranlı sonunu
Bilemedim sevmek cesaretinin suskun korkaklığını
Bilemedim aşkın girdabına düşüp boğulacağımı
Yine de keşke elini uzatsan demekten
Umut edip hayaller kurmaktan
Bir de seni sevmekten kurtulamadım
Bir türlü vazgeçemedim senden
Keşke bu kadar imkansız olmasaydın benim için
Böyle yerlere düşüp ağlamaz, kahrolmazdım
Yaşamın kamçısını birde yokluğun desteklemezdi
Keşke unutabilseydim sana dair her şeyi
Bunca acıya katlanmak yerine,
Anlatıp kurtulmayı başarabilseydim
Keşke beni sevebilseydin…
Keşke….

Aldırışsızlığının yüreğime vurduğu hüzün mührünü
Cesaretsizliğin çaresizliğini
Bilemedim bunca gayretin hüsranlı sonunu
Bilemedim sevmek cesaretinin suskun korkaklığını
Bilemedim aşkın girdabına düşüp boğulacağımı
Yine de keşke elini uzatsan demekten
Umut edip hayaller kurmaktan
Bir de seni sevmekten kurtulamadım
Bir türlü vazgeçemedim senden
Keşke bu kadar imkansız olmasaydın benim için
Böyle yerlere düşüp ağlamaz, kahrolmazdım
Yaşamın kamçısını birde yokluğun desteklemezdi
Keşke unutabilseydim sana dair her şeyi
Bunca acıya katlanmak yerine,
Anlatıp kurtulmayı başarabilseydim
Keşke beni sevebilseydin…
Keşke….
hatice kelleli