Çöllerde geçirdi kırk yılını, kırk yılını da
kuytuluk bir mağarada. İnine inen
kuşlar kadar yalnızdı. Çölün maviliğini
kırık alnına taşıyan yel kadar
sessiz bir ıstırabı büyüttü koynunda.
Soğuk adımları vardı güneşin yalımını heceleyen,
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta