Suskun Meleğim Şiiri - Enver Özel

Baharları sevmezdim,
Varlığınla kışları sevdim.
Ağustos sıcağında rüzgarım,
Anlamsız dünyamda umut,
Yaşamımda sevinç oldun.
Varlığınla,
Yok olan beni yarattın.

Deli bir sevda,
Belki de benimkisi…
Bilen ben,
Yaşayan da…

Umutlarım düşlerim,
Sürükledi yıllarca.
Bekledim özledim,
Hayal ettim aradım.
Sokak sokak,
Cadde cadde…

Seni aradım,
Gülde, dikende.
Ne rüzgar fısıldadı kulağıma,
Ne de cama vuran,
Yağmur taneleri.

Yoktun,
Yoktun be meleğim.
Ağaçlar yapraklarını döktü,
Seni bulmam için.
Karlarda izlerini aradım.
Çağlayanlara sordum,
Denizlere de uğramamışsın.

Yoksun,
Yoksun be meleğim.

Varlığını,
Var olduğunu hissediyorum.
Yoksa düş müsün düşlerimde?

Söyle,
Suskun meleğim.

Enver Özel