Yılarsa bir gün,
En güçlüleri.
Bütün yolcuları, inerse
Bu didinmenin.
Terkedilmiş, bir boşlukta
Tek başıma,
Uğraşmak bıkkınlığı
Yığılır üzerime.
Güven duyduğum, doğrular,
Yıkılır...
İnsanlar...
Benim dostlarım,
Üşürse
Ellerim bir gün,
Yarı gölgelerde,
Tek başıma kalıverirsem.
Güçsüz yangelişlere,
Saparsa herkez.
Bu kadar yükü çekemem.
Bilin...
Ezilir, kaybolursam,
Susmuşluğumda...
Beni affedin...!
Kayıt Tarihi : 21.2.2004 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baki Son](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/21/suskun-mavi-2.jpg)
Bilin...
Ezilir, kaybolursam,
Susmuşluğumda...
Beni affedin...!
:( O şimdi yok...dayanamadı bu dünyanın haksızlıklarına...O yok artık ve ben onu çok özlüyorummm...
TÜM YORUMLAR (4)