Suskun-luk Şiiri - Yılmaz Sarı

Sus olduk yine gecenin içinde
Avcılar beklerken mızraklarıyla
Her kuytulukta.
Yaban bir düş süreci sanki ömrümüz,
bukağası kırık bir hayalin yamacında.
Sarsa da duyguların sevi olanı
işlemez içimize ıslak bir aşkın sabahı.
Yüreğe kibriti taşıyan bilir sadece
Sabahlara kadar uykusuzluk alacası
Gönül gözümün göz kapakları.

Ama susarsan dağlar susar
Mor renkli bir heyula gibi üstümüze.
Susarsan denizler sığlaşır şafaklarda
Aykırı sayrılar toplar içimizden kopan fırtınalar.
Gözlerinin sürmesine dolanır ay ışığı
Venüs’ün çıplaklığında

Geldik bugüne işte
Hadi konuş artık içindeki
Sessizlikle,
Tarihini çiz yeniden,
Kalın,
Siyah
Ciltli bir dünya günlüğüne.

Yılmaz Sarı