Suskun/luk Şiiri - Dilek Hokkaömeroğlu

Gelecek misin? !
...diye sordu kadın...
Gözlerini daldırdı yıllara erkek,
Bilmiyorum...

Mektup yazacak mısın? !
...dedi kadın...
Kaleminden akan gözyaşına baktı erkek,
Belki...

Tuhaf bir gülümseme ile döndü kadın...!
Elbette...
Başını çevirdi ağır uykudan kalkar gibi erkek;
...Bak güneş batıyor, dedi
sessiz ruzgara
yenik saçlarını savurarak

Saat kaç? !
dedi kadın...
Epey oldu geçen zamanları saymadım ki
dedi erkek...

Bir martı seslendi usulca
Kadın'a,
benimle uçar mısın...
Kadın bir tuz damlası aldı avuçlarına,
sustu...

Martı erkeğe bağırdı;
GİT! ! !
Vakit çok geç oldu,
dedi erkek.

Martı, umutları çırparak
döndü durdu gökyüzünde...
Kadın karanlığa suskun,
Karanlık gece'ye...

Islık çaldı ruzgar...
Fırtına; delice öfkenin azgınlığında,
Tuttu adamı savurdu denize...

Kadın;
avuçlarında biriktirdi tuz damlalarını

Martı kanatlarına

Yükledi

Suskunluklarını....