Suskun Köyüm Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Köyüm dile gelse anlatsa bir bir.
Gökyüzü susarken, bulutlar ağlar.
Gündüzler musalla, geceler kabir.
Topraklar gün boyu karayı bağlar.

Dağlar, taşlar hicran, gönül buz gibi.
Özlemi sinemde sıcak köz gibi.
Baharı kış gibi, kışı yaz gibi.
Dört mevsim kanayan yarayı dağlar.

Tüten bacalardan ekmek kokusu.
Sindikçe içime, diren(me) korkusu.
Nefsime kurulan hain bir pusu.
Sineme çöker, o an deli çağlar

Akça günlerin son anısı sende.
Ömrümün bir diğer yarısı sende.
Sevdamın bal yapan arısı sende.
Çiçek çiçek Öz'ün veren dağlar