Kent suskun,
Gökyüzü efkarlı,
Hava puslu….
Akbabalar dolanır kentin üzerinde;
Hemen gün doğumunun ardından….
Kara bıçak açmaz ağızları,
Fırtına öncesinin sessizliği tehditkar…
Silkinip atılmak üzere,
Kentin üzerine serpilen ölü toprağı
Gün ışığına çıkarken
Karanlık düşüncelerin karmaşıklığı….
Yol ayırımındadır artık
Kin,nefret, ihanet
Ve sevginin en kutsalı;
Kentin suskunluğunda…
Bir yandan azgınlaşırken
Sözde uygarlığın büyüyen kini,
Gün bir başka doğacak
Suskun kentin puslu havasının ardından…
Yaşam bulacak yeniden suskun kentin insanları,
Damarlarındaki soylu kanın yüceliğinde….
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Ali Bayram](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/10/suskun-kent.jpg)
Kin,nefret, ihanet
Ve sevginin en kutsalı;
Kentin suskunluğunda…
sevgi her zaman ve her yerde kutsaldır.
sevmesini bilene
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)