Mavi bulutlara yeşil bir renk cümbüşü çizdik
Beden diliyle konuştuk, gecelerce seviştik.
Bütün kaygıların ötesinde olduk, yorulduk
Göğsümüzdeki ateşle bu okyanusları aşamadık.
Sen de yanıyorsun sessiz sevişmelerimizin en koyusunda. Susuyorsun ve ansızın konuşuyorsun binlerce bilmeceyle. Dışarıda mağrur bir gece, gizemli bir dünya varken bir köşede beni düşünüyorsun kimbilir. Asıl serüven ben seni sevince başladı gül dudaklım, çünkü elektriğini aldığım en muhteşem bedendi seninkisi.
Yıldızlardan söz alıp, üzerime salacaktın ışıklarını. Parlayan her ışıkta seni görecek, senin yüreğine değecektim ellerimle. Kimbilir bir güneş olup içime doğacak, bir kuş olup yanı başıma konacaktın. Bir gül olup dudaklarımdan öpecek, bir nefes olup içime girecektin, ömür boyu orada kalabilmek için. Rüzgârları vekil tayin ederek binlerce öpücük gönderiyordun kentime. Sevgiyi tanımak değil, hasreti çekmek zormuş. Gülmeyi unutmak, ağlamaktan zormuş. Yaşamak ya da ölmek, özleyip de görememekle eş anlamlıymış, bilemedik.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
