Rüzgarın hışmına uğramış,
Yaprakları dökülmüş
Bir ağacın,
Kimseler duymuyor
Acı feryadını…
Her sonbahar
Sararmış yapraklar
Toprakla buluştuğunda
Yüreğim sızlar,
Hüzün çöker içime
Ah benim yaralı kalbim
Söyleyemediklerimi taşıyor
Yere düşen yaprağın
Hazin hikayesi gibi…
Sonbaharda düşen yapraklar
Her şeyin bittiğini,
Dönüşü olmayan
Yolculuğu anlatıyor.
Kayıt Tarihi : 19.11.2010 15:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Yurdaer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/19/suskun-huzun.jpg)
Sonbaharda düşen yapraklar, ilkbaharda yeniden yeşerir... Doğanın bize öğrettiği umudun resmidir... Yağmur kokan hüzünlü bir şiir ama bir de bardağın dolu tarafına bakmak gerekir... Kaleminize sağlık sayın Yurdaer... Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (53)