Suskun Gece Şiiri - Aydemir Fatih

Yarım kalmış bir kitabın son satırı gibiyim,
Ne bir satır ileri, ne bir satır geri...
Mürekkebi bitmiş kalem misali,
yazsam yazılmıyor, yırtıp atsam silinmiyor kader...
Gece karanlık, gece suskun.!
Viraneye dönmüş sanki şehir.
Şiir eski bir gömlek gibi askıda,
Gecenin kızıla çalan yüzünde hasret...
Gözlerim gözlerine değmiyor,
Belli ki kaderin yazgısı kara,
Şairin kalemi kırık,
Gönül vuslata suskun, kalem kağıda küskün.!
Şehir yaşam sevincini yitirmiş,
Ölüm sessizliğinde gece,
Yıldızlar karanlığa gömülmüş,
Ay sus pus örtüsüne bürünmüş...