turna idim buluttan buluta uçardım
mutluluğun ovasından konar göçerdim
gökyüzünden dost olanı durak seçerdim
son durağım yalnızlıkmış... mesken eyledim
kanadımda fırtınalar, boranım vardı
bir selamı hayıra yoranım vardı
dar günümde arayıp soranım vardı
can içinde can yarası... teskin eyledim
dostlarım vardı... uğruna baharda göçtüm yuvadan
umut kanadımdı kırıldı... sahipsiz düştüm yuvadan
dertten geçtim de... ne haber, ne selam var sıladan
yolda bıraktım umudu... suskun eyledim
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 21:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Akbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/24/suskun-eyledim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!