Akşam olup ufukta, kararınca gökyüzü,
Yeşerir çiçekleri, sessizlik tohumunun.
Çıldırtır suskun dünyam, arattırır gündüzü,
Geldiğini sanırım ömrümüzün sonunun.
Öyle bir durgunlukki, siner bütün uzvuma.
Boş kalmış sanki söküp, almışlar yüreğimni.
Sensziliğin hüsranı çöker hızla ruhuma,
Daldırıp sukun dünyam, ağlatır gözlerimi...
Kayıt Tarihi : 29.7.2009 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!