Suskun Dizeler... Şiiri - Yaşar Dilsiz

İnsan ne zaman susar,
konuşur ya da ne zaman?
Ne zaman durur zaman
kendince bir milada zaman?
Ne zaman susar insan
ne zaman?

Mavisini alıp gitmişsin denizin
ve göklerin berraklığını birlikte,
şu çamın, söğüdün yeşilini
billur sesini şu ırmağın...
Dağların eteklerinden
rengarenk çiçekleri de...

İçmişsin gözbebeklerimi
çaldığın gibi söz öbeklerimi
yüreğimi de...

Mavi yoksa,
yeşil de yok dağlar da...
Dağlarca ağır yüküm
özlemim denizlerce,
sanma ki sitemim gidişine
gidipte dönmeyişine değil
şiirimi çalmışsın
dizelerimi de birlikte...

Bu gece
dün gece
ve her gece,
onlarca yüzlerce
hatta binlerce gece
suskun artık dizeler...