SUSKUN DİLLERİM
Duymayan kulaklarım
sessizliğe gömülürken
yüksek ses müzik dinlemem
beklenemez
suskun dillerim konuşmazken
adını söylemem
beklenemez
çirkinliğe gömülü yüreklerden
güzellik beklenemez
her insan kendi düşüncesinin esiridir
kimide kaderinin mahkumudur
mutluluk acının acı mutluluğun anahtarıdır.
Gömüldüğümüz yer bizim seçimimiz değil.!
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)