Suskun deniz Şiiri - Şükran Beşışık

Suskundu deniz .Kıyısında duranlar bu sessizliğe şaşkın bakıyor bir mana veremiyordu.İçinde bulunan canavarlar bir toplantı yapıyorlardı. Denizi bölüşmek icin ,bir türlü anlaşamıyorlardı.Bir tanesi ayağa kalktı ben istersem bu denizi yok ederim.Bir taneside dediki hakça bölüşelim. Kimse üzülmesin. Diğerleri ise herkez gücü büyüklüğünde alsın. Sonu gelmeyecek tartışmalar başladı. Denizi yok edersen kendinide yok edersin.Güldü bu benim benim olmadıktan sonra hayatımın ne önemi var Beni destekliyen elini kaldırsın.Hepiside deniz kadar suskundu.Birden ayağa kalktı . tüm gücüyle denize seslendi Benim olmayanı ben yokederim denim aman efendim sizde yok olursunuz.Etrafına bakındı . çıt çıkmıyordu elini havaya kaldırdı butona bastı.