Yaşamın izleri bir kalıp gibi oturmuş gözlerimize. Acı durmadan bastırıyor sessizce. Çığlık duyulmuyor artık sessiz gecelerde. Bir berduşun şarkıları var sensiz sabahlarda. Ninniler söylenmiyor doğmamış bebeklere. Yaralar kabuk yapmış, kanamıyor artık. Gece sessiz, soluksuz dinliyor sessiz şarkılarımı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta