Kara bir çıkmaza girmiş işleri
Gömülü maziye hayal,düşleri
Sıktıkça gıcırdatıyor dişleri
Sefiller yurdunun suskun çocuğu
Birgün dertleşmemiş baba,anayla
Sürgün bir dünya da neçar malıyla
Ağlayıp ta durur avare haliyla
Sefiller yurdunun suskun çocuğu
Tükenmiş içinde gençlik cevheri
Ağustos ta yaşar kara zemheri
Neden hayatta olmadı değeri
Sefiller yurdunun suskun çocuğu
Sabır dedikçe tükenmiyor ötesi
Ah çektikçe vurur ar,şa öfkesi
Bulunmaz benden beteri. Böylesi
Sefiller yurdunun suskun çocuğu
Kayıt Tarihi : 27.7.2008 04:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/27/suskun-cocuk-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!