Suskun Çığlık - dillendi bizde.

sesizliğe izin ver arkadaş-
bakir kalan iz düşümüne
inan ki tek ve gerçek odur
bu karanlığın pençesinde
öz den kalan kırıntılar
sarar buğulu yüreklere
sarılır düşmandan kurtulan umutlar
şiirlerimin yalın dizelerine
suskun ol-kalabalıkta
coştur kalemini yalnızlıkta
bir ve tek doğru olan nedir?
sakın düşünme-
yön verme karşında duran adiliğe.
bırak
hiç olmazsa bizim dünyamızda
bakir kalsın.
uyumsuz -çamur düşünceler
boşlukta sallansın.
alma akıl evine-
koru gözlerini -
sen-
çevir onları özüne
tek ve doğru olan yalnızlık tır unutma
bir tek huzur orada.
sen ve yalnızlığın
sonsuz yolculuğunda
arkadaş olacak * her sorumuza
tüm acılarımıza.
ben
yalnızlıkta buldum dostumu
tek ve gerçek olan
suskun çığlıklarımda.
not.
yalnız olduğunu sanma
geri kalmış dünyada.
sen de benim gibisin
unutma.
ruhlar dünyasına ait olanlar
mutlu olamıyorlar-
böyle bir ortamda
mayamız huzur ile yoğrulmuş
unumuz sevgi-tuzumuz saygı olmuş
birde içine rengarenk
ahenkli çiçeklerle
meziyetlerle
süsledik mi?
işte
içimde büyüyen yalnızlığım
tek dostummuş meğer ki!
ben razı - ve hoşnut
özümde büyüyen resmime
ben aşığım ismime
ismimin getirdiği gerçeğe.
tüm duyularım gerçeğim.
tüm varlığım
hayallerim
olsa bile! ! ! ! ! ! ! ! !
inan dost yürek
ruhun umut
aklın engin
varlığın çok
zengin
bu alemde.
çünki bunlar
kalbiiiiiiii duyuşlar.
muştu veriyor -
ben liğine..................

tebrik ediyorum değerli dostum.
bendeki beni tetikleyen
tek doğru -
yürekten dökülürse...
ışığımız coşuyor...
selam de rabbine
ben -liğine.
özün varolmaya çalışıyor
bu çirkef aleme
inat edercesine.
koca bir selam yüreğinize
hamd ve şükrüm ise
yüreği bahşedene.
saygılaımla
dost olan biri.-

========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: ****UMUT ENGİN DENİZ
Alan: ışığımız
Tarih: 06.10.2008 01:32:00
Konu: umut engin deniz
-
Yeni şiirimi paylaşmak istedim.. Sevgimle..

Suskun Çığlık

Yabancıyım artık bu şehre.
Işıkları korkak;
kaldırımları kalleş.
Müptezellik diz boyu olmuş.
Boğazlanmış insanlar,
Kandırılmış yabancılar,
On paraya satılan kadınlar,
Pezevenkler; adiler…

Yeni insanlara yabancıyım.
Sabıkalı ve günahkâr olmuş herkes.
Kendimden korkarım.
Bıçağımın ucunda kan durur; ve kurur

Bu şehirde yalnızlıktır arkadaşım
Haylaz caddelerde yürür; üşürüm.
Tıklım tıklım boştur sokaklar
Çıplak yağmurlar yağar üstüme
Yıkanır, arınırım
Sevi gücüyle yayılır
Bulut olurum göklerde
Yağarım damla damla.

Yalnız ve sadece bir düşünceyim bu şehirde.
Bir ses büyür; kocaman olur içimde.
Suskun bir çığlık;
avazı çıktığı kadar sessiz.