Suskun Bulut Şiiri - Gani Aslangöz

Suskun bir bulut çöker gibi tembel bir kente
Öyle duruyorsun sessiz ve nemli
Konuş desem kanatları titriyor kelebeklerin
Sus desem gurub oluyorsun.

Ne zaman bir tren geçse gecenin bir yerinden
Kalkıp gitmek geçiyor içinden.
Biliyorum yalnızlıkta ezberledin onca şarkıyı
Parmak çıtlatma tiki geliştirdin yalnızlıkta,
Kal istersen.

Konuşmak mı suç konuşmamak mı sence
Fısıltılar sızıyor dudaklarından
Küçücük yüreğine nasıl sığdırıyorsun onca gizemi
Kimbilir neler geçiriyorsun aklından.

Tembel bir bulut çöker gibi tembel bir kente
Yorgun ve ürkek öyle duruyorsun
Baksam gözlerine bir yaprak düşüyor dalından
Gözlerini başka iklime taşıyorsun.