Suskun Bir Velet Şiiri - Muhammet Üresin

Uyandım mı artık aydı mı günüm yoksa hala rüyada mıyım
Daraldı bir ağrıdı göğsüm sanki koskoca bir dağ altındayım
Usandım çok kalmadı hiç gücüm oysa bir vakit ne harikaydım
Yanıldı mı bir an gözüm yoksa gitti gidiyor mu yarım aklım

Aynada bir ceset var çok garip sırtındaki ceket bana ait
Kafamda bir fikir var hep sabit galiba öleceğim tez vakit
Ruhumda suskun bir velet sanki dudakları mühür ağzı kilit
Aslında bir davet bu o son konuğa buyur gel demek bir çeşit

Odamda bir hayalet dolaşır gibi gelir hep içim ürperir
Duvarlar birbirine yanaşır tavan üstüme üstüme gelir
Bir yandan hararet basarken bir yandan titrerim korkudan tir tir
Yakında dayanır kapıya belki çoktan gelmiştir o misafir

Gelsin varsın sevgili ölüm öleceğim varsa ölürüm zaten
Alsın tanrım verdiğini geri can dünden razı geçmeye tenden
Çalsın sazım dilerim yalnız hoş bir seda kalsın geriye benden
Benim kaygım ölmekten değil seni böyle yarım koyup gitmekten