Suskun Ayna Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Gözümde sessiz, derin bir ayna,
Yansır içimdeki saklı rüyaya.
Bir sır gibi parlar göğsümde yana,
Taşır gönlümdeki yitik dünyaya.

Kim baksa içine, kendini bulur,
Bir yol olur, gider sonsuz yollara.
Ayna susar, sessizlikte savrulur,
Çeker beni gizem dolu yıllara.

Yıldızlar konuşmaz, döner gök sakin,
Bir hikâye saklar ışığın özü çok derin.
Bu suskun aynada, kalbimle yakın,
Bir mısralar dökülür, çeker her aşkın.

Der ki: "Ey yolcu, sır sende saklı,
Kendi iç denizinde aç yelkenini."
Suskun aynadan ışıklar sardı beni,
Büyüttü gönlümde hakikatin'i.