Tutuverdin kollarımdan
Bütün günleri kıskandıracak kadar özgür.
Umutlarımızın dingin kelimeleriyle
Ağladık hayallerimize
Gövdesine yaslanıp kara deliklerimizin.
Sonra bizleri susturan duvarlar vardı hani
Kokuşmuş sözcükleri tüm zamanların.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
