Bitmiş miydi sahiden…
Son durağa mı geldik sevgilim
Bakma gözlerime kifayetsizce
Bakma öyle alışkın değilim o manasızlığa…
Bir masal bitti mutsuz sonla
Oysa hazır değildim henüz buna
Aşk bitti derken sen, çöktü içime koca karanlık
Önce kendimle konuştum, sonra sustum, sonra seninle konuştum
Sen hep suskun
Ben konuştum sen duymadın
Ben sustum sen dinledin
Sonra ne ben sustum ne sen duydun
Hareketsiz kalakaldım öylece
Kendi iç sesimle baş başa
Tıkandı umutlarım
Hayatımın kafiyesi bozuldu, dağıldı renkler
Aydınlıklar boğuldu
Bitmişti sahiden…
Artık inandım….
Kırgın kırık hayallerim ve iç sesimle ardıma bakmadım gittim mecburen…..
Kayıt Tarihi : 11.4.2017 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/11/suskun-ask-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!