Bana öyLe bir CâN oL ki
Ne gideni OL ardından baktıran
Nede kaLan OL gözLeyen..
Bana ÖyLe bir CâN oL ki
Kendimi Sen ,Seni de Ben BiLeyim..
Bana Seni Çok Görme Sevgili
Bana seni çok görme sevgili,
Zaten günler ağır,
Zaten nefesim eksik…
Bazı Aşklar…
Bazı aşklar…
Sadece uzaktan seyrederek yaşanır…
Yaklaşamazsın…
Yaklaştığında… büyü bozulur…
Ben artık sevilmeyen bir sevdanın
Küllerini üfleyerek yaşamıyorum.
Gölgenin düştüğü her yer karanlık bana.
Seninle gelen her şeyin bedeli var,
Ve ben bu borcu ödedim:
Kalbimle… hayalimle… ömrümle.
Belki de uzak, belirsiz bir noktaydın.
Sen öyküme gitmeseydin.
İnsan bir kere ölür.
Ama içimde, sessizce ölen umutlar var.
Gelmeseydin. Girmeseydin.
Merhaba Sevgili...
Kucak dolusu özlemin birikti avuçlarımda.
Yüreğim, aylardır senden kopmuş gibi paramparça...
Kalem kâğıda küstü; şiirlerim yarım,
Bırakma gideyim,
Ben senin ocağından başka
Çay demleyemem,
Senin ellerinden başka
Kahve koklayamam.
Cân deyince, bin cân çıkar ya içinden...
Cân’dan...
Bilmezsin,
Hangi birini koyacaksın yüreğine…
Sen olan cânımı mı?
Bir geceydi…
Sessizliğin içinde yalnızca onun hıçkırıkları vardı.
Başını omzuma bıraktı,
Ve ben, kalbimin titremesini saklamaya çalıştım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!