Bir kösede bir suskun gördüm
Elleri nasirli gözleri yasliydi
Her halinden belliydiki
O hayatina dargindi
Dünyaya haykirmak
Duyurmak istiyordu
Yasadigi tüm haksizliklari
Oysa o ölüm kadar sessizdi
Bir mezar tasi gibi yalniz
O SUSKUN`du konusmuyordu
Kalbindeki kalan izleri
Yüregindeki nefreti
Gözleri gayet iyi anlatiyordu
11/1997
Nurgül YenigünKayıt Tarihi : 9.6.2009 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurgül Yenigün](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/09/suskun-92.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)