Ellerim uzanmış semaya
Dilimde dua sözcükleri.
Çözülmedi sorunlarım
Bulamadım dertlerin çaressini.
Hergün bu -gün diye geçti
Hep umutlandı hep bekledi yüreğim
Düşündüm çok düşündüm
Düşler kurdum SENSİZ di hepsi.
Çok konuştum çok yüzleştim kendimle
Bulamadım çıkar yol
Gitmedim gidemedim
Ne senden ne kendimden.
Çöktü omuzlarıma vicdanın yükü
Görülmez zincirlerle bağlandı ayaklarım.
Gidemedim uzaklara
Bizden ayrılamadım.
Dilimde donup kaldı dualar
Karşılıksız kaldı yakarışlarım.
Kaçılmazmış kaderden anladım
Silinmezmiş yazılan anlımıza,
Ve artık bu yüzden SUSKUNlaştım...
15/6/2011
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serpil Susamcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/06/suskun-83.jpg)
Yaşama karşı kırılgan bir ses.Bir buruk soluk,bir güç yitimi.İçinde olduğu koşullara istemese de rıza gösterme istenciyle dolu dizelerdi.
Duaların kalıcılığına karşıt algılar yaslandırılmış şiire.
İlgiyle okudum.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)