Suskun Şiiri - Vedat Ertuğrul

Dalmış gözlerin up uzun uzaklara
Efkarlı görünüyorsun
Suskun dillerin yaralanmış sanki
Yüreginde gizemli bir sızı
Söylemek isteyipte söyleyemedigin
Sözlerin.
Dügümlenmiş boğazında takılı kalmış
Haykırmak avazı kadar bağırmakmı
İçinden gelen.
Namertlere,şerefsizlere
Edepsizce yaşanılan yaşantıya
Yokluğun kol gezdiği sokaklarda
Yaşadığımız uzay çağının
Kirlettiği zehirledigi
Çarpık ilişkilerin yaşandığı
Bu yaşama kilitlenmiş dillerin
Susmuş.
Gözlerinden akan yaşların
Bu kirliligi yıkayacağı düşüncesinde
Bir hülyaya dönüşecegin de misin
Suskun bakışlarınla
Dünyayı avuçların arasında
Bir tiyatro sahnesimi sandın
Senaryoyu yeniden yazıp
Oyunu sil baştan yeniden oynatmakmı
Düşüncen.
Korkma rahatsız etmem
O ter temiz duyguların
Seni başbaşa bırakıyorum
Ama unutma yanlız deyilsin.
Ve birgün bu suskunluk patlayacak
Bu güzel yaşantıyı kirletenler
Susacak.