Suskun Şiiri - Özgür Köktürk

Kara cahil güzelliğin savrulur
Yaz dönencesinde kışa vuran
Ömürce geçen iklimlere...

Binlerce çığ düşer
Çiy damlası gözlerine
Solgunlaşan soluğunla...

Sana gelişim, benden gidişimdir
Seni her buluşum bir sensizlik

Viran kentlerin harabe sokaklarında
Adımlarım yağmurla yarışır
Karışırken sis buğusu
Ilık kokusuna gözlerinin...

Gün doğuşu geceye döner
Güne kar, geceye yağmur yağar
Seninle başlar gün
Gece seninle biter
Sana koşar umut
Özlem sende yiter...

Suskun gülüşün vardı
Sessiz gidişin kaldı
Kış dönencesi yaza vurur
İklimce geçer ömür...