Bir çift güvercin havalandı göğe
döküldü dalından yapraklar
süzüldü yavaş yavaş çimlere
bir çift göz bir çift el dokundu suskunluğa
sustukça konuşuldu
konuştukça susuldu
bir çift yürek attı
bir çift ay çiçeği boynunu büktü
gün kızıla çaldı
akşam serinliği
dokundu suskun tenlere
melon şapkalı adam
elinde baston
kirpikleri kocaman
oturup bankta
seyreyledi akşamı
suskun gözlerle
çöpçüler süpürdü asfaltları
izmaritler suskundu
yapraklar suskun
çam dibinde birikmiş kozalaklar
suskundu bütün sokaklar
çöpçülerin elleri
omuzlarında kederleri
parmakları tırnakları
suskundu gölgesiz ayaklar
hava suskundu
yel suskun
gökte yanan kandil suskun
sen suskun dun
ben suskun
cümle alem suskundu
oysa içimizde bir yerlerde
ne çok şey konuşuldu
YILDIRIM KIRLILAR 14.11.2018
Kayıt Tarihi : 27.7.2020 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Kırlılar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/27/suskun-209.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!