Suskun Şiiri - Ümit Aydınlıoğlu 2

Sığındığım bütün limanları
Kaybettiğimden beri
Suskunum ben
Türkü türkü
Ağıt ağıt suskun
Oysa hemen şurada
Tam yanıbaşımda
Gürül gürül akan
Koca bir hayat var
Ele avuca sığmayan
Ama en olmadık anda
Gözlerin geliyor aklıma
Koca bir ah oluyorum
Ve her nefeste
Bir can pazarına
Dönüyor soluğum
Ben susuyorum
Çığlık çığlık susuyorum.
Yağmurlar yağıyor
Bütün kentlerimize
Ve sokaklarında
Kağıt toplayıcı çocuklar
Taşıdıkları yük
Bedenlerinden büyük
Ayakkabı boyacıları da var
Düşlüyorlar elleri titreyerek
Boyadıklarını bir resmi
Dokunuyorlar ayakkabıya
Bir tuale dokunur gibi
Gözlerinde keder
Yağmurlar yağıyor
Gözlerinden geceleri
Ve ben susuyorum
Ağıt ağıt susuyorum.
Bir dağ oluyor sustuklarım
Cennetten kovulmuş
Bir azizin suskunluğunda
Lilith'in sığındığı
Lanetlenmiş bir dağ
Gözlerinin uzağında
Kimsenin bilmediği
Ve yalnız bir adam
Uçurumun başında
Tutmasan düşecek
Gözlerini arıyor belki
Koca bir boşlukta
Yahut sığınacak bir liman
Derken
Yara oluyorum sonra
Kanıyorum
Ve susuyorum
Gözlerinin içine sığınıp
Ağıt ağıt
Çığlık çığlık susuyorum...