Suskunluğum yeni değildir
Bu ölü dünya da
Her dişlisinde
Ezile, ezile
Damıttım sessizliği
Kırgın değilim sana
Anla beni
Bilemedim
Kaç gökyüzü geçti
Kaç zaman kırıldı saat kulelerinde
Hatırlamıyorum yüzünü
Belli belirsiz
Geçiyor evler, ağaçlar, dağlar
Geriye doğru koşuyor her şey
Buğulanmış otobüs camından
Sana bakarken
Yüzün de kuzey ışıkları
Sen kırmızıya dönerken
Ben
Sesimi unuttum
(2018)
Polat SarıgülKayıt Tarihi : 26.2.2018 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Polat Sarıgül](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/26/suskun-177.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!