Suskun Şiiri - Mehmet Ali Büber

Yaşa ey gönül
Bundan kime ne
Ha varsın ha yoksun
Düşünce yıldızlar gökyüzünden
İner ya gözlerine yaşlar
Bir anda sel olur
Küçücük bir gönülde boğulursun
Gül işte ey gönül
Amaçsızca gül
Oradaysan da görünme
Yalnız kal
Gülerken mutlu sanmasınlar
Kimse anlamasın seni
Suskunluğunu
Sadece gül ey gönül
Sırların, yaşamanın amacı olsun
Sessizce kaybol bu diyardan
Kimseler fark etmesin
Sadece gül, sessizce yaşa.