Dil sustu.
gun sustu geceye birakti sozu.
Gece sustu.
Duygular sustu birer birer.
Ask, tutku, sevgi, sefkat sustu.
Sozu yalnizliga biraktilar.
"Asil yalnizliklari ozledim" dedi yalnizlik ve sustu.
Sahibine birakti tum sozu.
Yalniz, diline danisti,
dil ezelden susmustu.
El bakti ki konusacak kalmamis,
aldi kalemi,yazmaya basladi.
Ilkin dilin, gunun, gecenin ve duygularin ihanetini yazdi.
Sonra... sonra sustu.
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 10:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrullah Cebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/14/suskun-148.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!