Yine bir gece yarısı girdin düş'üme... İçim de susuzluk dudaklarım çatlamış, beynimin kırımları uyuşmuştu... Kavuşmaktı niyetim, elimi uzattığım anda kayboldun... Yine yoktun, yoksuldum...
Ne zaman pencereden baksam şehrini aydınlatan yıldızlara, merhametini esirgeyen gözlerin düştü evimin yangını oldun...
Şimdi bu gelişinde güneşini esirgeme benden... Bırak yansın yüreğim, sardığın bedenim, dokunduğun elim...
Ben sustuklarımı çıkarıyorum birbir seriyorum ayaklarına...Sonra sen konuş dinliyorum...Suskularını kus halımın tam ortasına... Ve ne olur artık saklanma bulutların arkasına...
'aynı kadınla iki kez
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Devamını Oku
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta