Suskular Lal İşkence

Bilinmez düşünüşlerin alnındaki renktir ömür
Yüzümün coğrafyasında çığlığını yitiren günler
Rotasız yolculukların gök bakışlı çadırlarında
Buğulu aynalara geçmeyen sözümüzdür aşk

Yorgun dizlerimizi toprağa verince gelir huzur
Hayat kanayarak içimize devrildiğimiz düş ağacı
Duyargasız sözler biriktiririz çerçi gönlümüzde
Ağlasak yetmez, bu yüzden hıçkırıklara bölünürüz

Bu karanlık tünelin eklentili hücrelerinde vakit uz
Ağaçsız yollar biçilir bu yüzden kavuksuz başımıza
Söyleyin hangi kaftanı giysek aşkın sultanı oluruz!
Masallar mutlu etmiyor artık çocukları, mahcubuz

Tabirsiz rüyalar uykusunda, günlerden yine yalnızlık
Katlandıkça içimize, kanıyoruz biz en derinlerimizde
Suskular lal işkence, buzdan heykeller atarız ateşlere
Kaktüs düşünüşlerin ahir dallarıyla gidiyoruz meçhule