Susku Şiiri - Eşref Karadağ

her yalnızlık kendi evine çekilmiş bekçi düdüğü
kirli arabalara yazsam gidişini öter mi aşkın alarmı?
çıkmaz sokaklar koysam önüne yankısız çığlıklara yuva
sabah yine uyandığımda silinmiş bellekle güler yüzlü
söylenecek bir şey olmalı...

trenlere yüklenmeli ayrılığın yangını
uzak dursun kentlerden
gönüllü şairler ölsün sevdanın denizaşırı savaşlarında
durup düşünsün pimi çekilen şiir: ölüm kimin hakkı?
kapansın masalların tüm açık kapıları haramiler dışarı!
söylenecek bir şey olmalı...

bir bıçak alsam şimdi elime
sokakları cankurtaranlar saracak
küfredecek polis nöbetçi savcı bile duymayacak
zaman kimin icadı
sonsuz çöllerde sayılmayan kum tanesi
döksem yollarına gecikmiş sözlerimi
okyanuslar çıplak kalacak!
söylenecek bir şey olmalı...

söylenecek bir şey olmalı
sessizce sararırken mutlulukları fotoğrafların
hangi mendili kanattıysa kurumalı günbatımı gözlerin
en büyük taşları adamalı kırmak için
yüreğini inciten o zamana
bırak öyle kalsın şiire kokunu veren çıplak hayalin

söylenecek bir şey olmalı.
sustuğun bu yerde ince ince kanamalı...

Haziran 2007, Buca