susacaksın çaresi yok
bebekler gülmeye başlamıştır çünkü gölgende..
kimsesiz çaresiz nefessiz bir sessizlikte büyüyecek nergisler
susacaksın!
çünkü unutulmuş bir asker yarası gururu parlıyor alnında
güneş doğmaktadır uzak bir dağ sırtından
mahsun şarkılar yutkunurken keşkende
belki umutlar emekler belkinde
susmalısın
sus ki bir elvedanın kırık sesi çatallaşmasın
sus ki herhangi bir mavi olurda rahatsız olmasın
sus ki sırtında cemreleşen baharlar solmasın
sus eyy kaşlarının çatkısı gülek boğazı!
hazan değil midir zaten her gidişin?
tadına varsın yetim tebessümler sensizliğin
sus ey heybeti Toros
susmazsan nasıl unutulursun
ve eteğine yapışan şen çocuklardan nasıl kurtulursun?
sen susmayınca bütün hüzünlü türküler sobe
ve sen gizlendikçe yağmurlar yağıyor bulunduğun şehre
korkarım ince ince ya da sağnak şiir dökülür
'bende(n) şiir umman' narasıyla yıldırımlar savurma
sus çünkü genç kızlar bezler bağlar sesine
sus a yaralarını nergis kokusunda gizleyen
garlara bırakılmış kedi yavruları ne bilsin kusursuz bir intiharı
sırtına sırtına vuruyorlar baharları
alkış tutuyorlar gidişine
sus! ..
Kayıt Tarihi : 19.5.2010 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suskumru! .. kokuyor ve karışıyor.. uçamıyor.. kırık kanadıyla alay ediyor.. S u s a m ı y o r! ! ! çünkü kendi kanını içti meydan meydan neden çünkü küstü ama hiç boynunu vermedi alın şimdi siz küsün meydan yine aynı meydan!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!