Çığlığı boyundan büyük, gözleri dinamitti.
Hazan yağmurlarıyla boğulan şehri
hüzün kırıntılarıyla kirletti gitti.
Kuşları çalınan gökyüzü gibi
boşalmış insanlığıyla yığıldı kaldı
günübirlik ihanetlerin sarı kaldırımına.
Türkülerini anlayan çıkmadı.
Ve kül rengi kimsesizliğin sınırlarına,
terk ettiği tüm sevgilerden arta kalan
susçiçeği ile savruldu gitti.
Çığlığı boyundan büyük, gözleri dinamitti.
Yadırganan her ânın sevdalığında
ihanet ustası güneşin
geceyle sevişen ışınlarını doyasıya seyretti.
Gemiler batırdı denizlerin ıssızlığında.
Tüyleri deniz rengi martıların
tutsak uçuşlarında canlandırdı hayallerini.
Kağıt gemilerle gönderdiği hüzünlü ağlayışlar
uzak iklimlerin kıyılarına
bin bir güçlükle demirledi.
Tüm ağlayışları çaresizliğinin göstergesiydi.
Bir dudak vardı hayallerinde, alabildiğine kırmızı.
Bir çift göz, boydan boya denizlenmiş.
Zamanın örtmediği sımsıcak sevişmeler
Ve unuttukça büyüyen kimsesizliği.
Çığlığı boyundan büyük, gözleri dinamitti.
Patlayan gözlerinin kirletmediği
puslu hayallerinin kumsallarından
şehrin gerçekliğini umutsuzca keşfetti.
Dudağında şarkı rengi, ürkek bir susçiçeği.
Hain şehri bir başına bıraktı gitti.
21 Ocak 1995
Aşkın GüngörKayıt Tarihi : 9.4.2003 02:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)