Susarsın Şiiri - Gürsel Pal

Bazen, an gelir susarsın.
Hiç bir kelime çıkmaz dilinden.
Öylesine yorgundur ki yüreğin,
Yaş bile akmaz artık gözünden.

Bazen, an gelir susarsın.
İçinde çığlıklar feryat, figan,
Yalnızlığın yorulmuştur adı olur isyan,
Öylece kalırsın bir köşede,
Ruhun cehennem ateşindedir,
Çekilir bir kenara, yatarsın.

Bazen bir an gelir susarsın.
Söylenecek o kadar sözün varken,
Terkedilmişliğinle baş başa kalırsın,
Yalnızlığının içinde, kan kusarsın.

Bazen an gelir susarsın.
Konuşamazsın çünkü.
Bu gününe, yarınına küser
Yandıkça yanar,
Kanadıkca kanarsın.

Bir lanet daha çekersin hayata da,
Yaşanmayası bu Dünya da
Yaşarsın,
YAŞARSIN....