Susarım giderken de

İçlerim acıyordu
Birazı da dışarı taşıyordu
Buz gibiydi hava üşüyordum
Ellerimle göğsümü sımsıkı kapamıştım
Ne kaldıysa benden koruyacak
İşte, çocukça bir refleks
Kalmış aklımın bir köşesinde
Bütün ışıklarım sönmüş
Bir sıkımlık yazıma
Yarım bir mumum kalmış
Mum bitecek bende gideceğim
Artık durmak yok
Ay ışığında yol var
Gündüzler acılı katmer olmuş
Geceler sessiz bıçak
Her rüzgâr düşer umutlar
Kaldıramadım topraklardan hiç birisini
Her umudun sonu
Sevdalı toprağında ölmek değil mi?
Hepimiz bir umuttuk
Umutlarımızda umutlar yetiştirdik
En güzel yerinde belki hayatın
Gitmek zorunda kaldık
Yâda kandırıldık
Yâda kandırdık
Aklıma her şey gelir
Çıtalı uçurtmam
Kuyruğu gazete kâğıtlı
Tekerlekleri olmayan telli arabam

Üşüdüm çok bırakın beni
Ne olur bensiz gidin
Ben gitmelerin kötüsüyüm

Beyazlar benim için mi?
Teşekkür ettim yıldız
Korkmadım inan ki?
Bak işte mumun yanmakta
İstersen söndür beni
Umurumda bile değil
Her gün gitmektense
Bir kere giderim
Olur, biter demem
Bilirim sonsuzluk yeni başlar

Hüzünler
Nereden gelirsiniz
Hala öğrenemedim
Biliyorum hüzün cahiliyim
Lütfen beni affedin
Her gördüğümde
İlk kez görmüş yine üzülüyorum
Susuyorum
Tek tabanca
Tek atışlık vuruşlarınızla
Neden hala yaşıyorum
İnan ki bilmiyorum
Kızmayın bana
Gideceğim biliyorum bir gün
Sizde kurtulacaksınız
Bense yeniden doğacağım
İlk defa bir şeylerim
Benim elimde biliyorum
Akşamları çok özleyeceğim
Yaşlı gözlerime
Değer mi yağmur bir daha
Tuzunu alır mı bilmem
Özlerim ben gene bir şeyleri
Susarım giderken de
…..