Susardın,aşk yağardı sensizliğe.Küserdin, aşk susardı sularına.
Gözlerinde hecelenirdi ilmi akışlar, içsel yakarışlar.Benlik taşıtıyla giderdim ego adasına.Ehil olmak için eğitirdim geçmişten kalan izleri. Issız bir adaya yalnız kendimi alırdım.Çünkü,kendini tanıyan zaten çok kalabalıktır.
Yarım kalmış yarınların yari olup tümlerdin tüm ömrü.
-Üşenirliğim başlardı sen yokken …Üleştirmeler yapardın ikimizin seyrinde.
Seyr ü sefir olup gelirdim, gelişinin en tanındık yerine.
Can kırıkları zamanda kırılmış.Zaman çok eski zaman.Şimdi zaman durdu, sen zaman olarak geldin demlerime. Dem her dem.Varılışın vavı belirgin.Eliflerin akar hecelerime.Bir olmayı tümler elif…Mimlere teslim olur mumyalanmış sevgim. An bu an…Anıları kremler aşk sıcağına karşı yaşadıklarımız. Bronzlaşan en özel anlarımız akar.Yanışın ikliminde kendine gelir, kendinle iletişim kurar sosyal algının ritmi.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta