Şimdi Garip bir anıdolaşıyor aklımda,
Lunaparkı uzaktan izleyen iki kadındık aslında...
Ben ne kadar çocuksam,
O o kadar yaşlıydı...
Yalnızlıklarımızın konuştuğu o balkonda.
Açık demli çaylarımızı yudumlar,
Pek konuşmazdık...
Çabalasak bile konuşmaya,
başarılı olamazdık...
O beşinci kat balkonunda,
Lunaparkta ki balerin kadar yalnızdık!
Dönme dolaplar dönerdi içimizde ki boşlukta,
Dolaplar dönmezdi arkamızdan...
Ben ne kadar yaşlıysam işte o an,
O o kadar çocuktu o masumlukta...
Sessizliğin tadını çıkardığımız o balkonda,
Kaçı(rı) veresimiz gelirdi aslında,
Atlı karıncalara,çarpışan otolara,
Diğerleri gibi,
çığlık çığlığa...
Susardık,
Susardık da;
Çığlıklara susardık biz aslında.
01.07.2012
Başak TarımKayıt Tarihi : 1.7.2012 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!