Hani seversiniz ya birini..
Bazen boynuna sarılmak istersiniz..
Seni seviyorum demek istersiniz.
Ama diyemezsiniz.
Çığlıklarınız sessiz kalır.
Susarak sevmeye devam edersiniz.
Bir de karşısındakinni sevgisinden emin olmayanlarımız vardır.
Acaba o da seviyor mu? ? dediğimiz olur.
Bazen saat sabahı vururken..
Delice bir istekle onun sesini duymak istersiniz.
Onun sesi telefonun diğer ucundadır..
Cesaret edemezsiniz bir alo demeye.
Sevdiğinizin karşısında dost rolu oynamak koyar size..
Çünkü siz onu dost gibi sevmiyorsunuzdur.
Bazen vijdan azabı çekersiniz sizi dost bildiği için..
Siz onu sessizce seviyorsunuzdur..
Çığlıklarınız boğazınıza düğümlenir..
Susarak sevmeye devam edersiniz..
Hatta bazen onun yanınızda olması bile size yeter..
Bunun için şükürler edersiniz Rabbinize..
Hep kaybetme parayonası içinde yaşamaktasınız..
Ya giderse...
Ya başkasını severse..
İşte gün gelip de 'ben aşık oldum' demesini beklersiniz acı acı..
Siz onu seviyorsunuzdur..fakat susarak..sessiz sakin..
Lakin içinizdeki fırtına büyüktür..
İçinize sığmamaktadır..taşmaktadır.........
Kayıt Tarihi : 4.1.2007 13:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)