Bazı insanlar
Rengi farklı olanlar tarafından
Yargılanıyorsa renginden dolayı
Rengi siyah-i diye
Açlığa terk ediliyor
Küçük görülüyor
Dilleri farklı diye
Müslümandan sayılmıyor
Mezhep-i farklı diye
Ve hiç kimse hiçbir şeye ses çıkarmıyor
Ki Kendi çıkarları söz konusu olmayınca
Susuyor susuyor ve sadece izliyor
Kendi çıkarlarına dokunan birileri çıkana kadar
Sonra havlamaya başlıyor
Farkına varmıyor
Ki insanlık ölüyor
Ya da farkına varıyor
Belki de onun için
İnsanlığın ölmesi önemli değil
Kendi çıkarlarına
Zarar gelmedikten sonra
Çöplükte görüldü mü bir insan
Kaçılmazdı ondan
Çünkü
Eskiden yaşardı insanlık
Ölürdü vicdansızlık
Şimdi ölüyor insanlık
Yeşeriyor vicdansızlık
Susarak özlüyorum
İnsanlığın ölmediği o yılları
Çünkü ben yazılı bir metin değilim
Ki okunarak anlaşılayım.
Beni de ölmeye yüz tutmuş insanlığı da
Anlayan gören birisi birileri lazım
Bu fani dünyada
İnsanlığın ölmemesi adına…
Kayıt Tarihi : 9.1.2014 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burhan Akbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/09/susarak-ozluyorum-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!