Hayat sonra kare kare geçti gözlerinden
Tanımdaığı hayatlar kişilikler
Susamıştı özleme
Fakat özlem orda yoktu
Hayal kırıklı bu olsa gerek
Çaresizlik tek çare...
Özlemleri yalnız yanılgıları arsız
Saf aklı eleştiriyordu kan(ı) tsız,
Sadece susarak özlüyordu
Bir deli sevgilisine arsız...
Göz kapakları kaldırım taşının desenini izlerken
Akan kan kirpiklerini suladı,
Susuzluğunu farkına vardığında henüz çolaktı
Nehir uzakta uzakta atlayabileceği bir şelale vardı
O ne yaptı sustu
Yapabileceği tek şeyde zaten;
Özleme susamaktı...
Kayıt Tarihi : 11.3.2009 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!