Nezaman sokağa çıksam ,
sessizliğe bürünür bedenim .
Ne zaman yatmaya kalksam ,
hüzne dalar giderim .
Rüyamda senin o gamzelerinde belli ettiğin gülücükleri görsem , sanki bir yaş daha büyürüm .
Neydi sende ki o güzellik beni vuran , içinin yeşertiği güller mi yoksa kahkaha atarken saçtığın
papatyalar mı ?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta