Susanı Sorma Şiiri - İbrahim Okur

Ayaklar baş olan zamana kaldık,
İlimsiz irfansız olanı sorma.
Mazlumsa hakkıdır,sübhana saldık,
Ariftir mecliste susanı sorma.

Delil ol insanı,fezaya çağır,
Sağır olanlara,bağır ha bağır,
Tedris ile tecdîd,pahada ağır,
Cahildir meydanda,tozanı sorma.

Ağah ol etrafa ışık saçasın,
Yetime yoksula,kanat açasın,
Dinle menhiyattan,mutlak kaçasın,
Etrafa günahı,saçanı sorma.

Süslenir yağlanır,peşrev alırsın,
Nefsine göre boş,çayır bulursun,
Fukaraya karşı,aslan olursun,
Açılan meydandan,kaçanı sorma.

Tur dağında musa,koyun yayardı,
Veysel karanide sürü sağardı,
Çoban olanların,saçı ağardı,
Sürüden habersiz,olanı sorma.

Fitre zekat verip,hayır işlersen,
Başa kakar sonra,eli seslersen,
Kıvrılan yılanı,sütle beslersen,
Yapılan pınarı,yıkanı sorma.

Vakti bildirmeyen saati kurma,
Eğilip bükülen mekanda durma,
Muhannete varıp,kendini yorma,
Vefasız sevdasız,insanı sorma.

Boşa hayal kurma,sürme kınayı,
Terk etti sultanlar,fani dünyayı,
Can yakıcı olma,düşün sonrayı,
Cahile uyup’ta,kızanı sorma.

Nefsine aldanıp,insan yoranı,
Şeytana yaklaşıp,yolu soranı,
Ahlakını bozup,yoksun duranı,
Köşe başlarında,duranı sorma.

Figaniyim,meydanda arsız çok olur,
Mesnetsiz konuşma,erir yok olur,
Perdeli söylersen,yüzün ak olur,
Faydasız ham sözle,lisanı yorma.

Aşık Figani 20/09/2000