Susan Bir Sesin Korosu Şiiri - Aksu Ünal

Nasıl ki duyulmaz artık bu melodik ses
çarpıp duran şu göğsüme
yerin altından damarlı bir ağaç gibi yükselen gözlerime
getirmez mi rüzgarlar eşsiz tınını
mavi mor kırmızı
bastırıp durduğun şu muhteşem kahkahanı

Konuşmak istediğin hayallerin
şimdi benim ateşimi
harlıyor yanan bir odun gibi
susma ne olur susma
anlat dudaklarınla gözlerinle saçlarındaki lülelerle

Her cümlen doğaya karışıyor
yaprakların damarlarına çatılardan dökülen damlalara
sen gibi salınan salıncağa
ağzından renkler çıkıyor
ve damgalanıyor bulunduğun her yere
sustuğunda soluyor

Kendinden taşarsın ama bana dolmazsın
dolamazsın bir türlü
yerin öyle büyük öyle büyülü
duymak istiyorum sesini
şarabıma gecelerime uykularıma eklediğim her harfini
bende can bulsun istiyorum
yok olan bedeninin yarattığı tüm güzellikler
senin sesinden konuşmak istiyorum herkese
gittiğini anlamasınlar
öyle ustalaşayım ki ben bile anlamayayım

Şimdi giden birinin gülüşleri yağıyor gökyüzünden
nasıl duymazlar sesini senin
bir damla ellerin bir damla gözlerin
diğerleri gamzelerin

Doğaya karıştırdım seni
göze alamam kaybetmeyi
sessizliğe de tahammülüm yok ama
içimde kaynayıp duran şu sesini aç
nasıl dinlenir hem her yerde
hem hiçbir yerde olan biri